Systemy walki
Mieszane sztuki walki (Mixed Martial Arts) dyscyplina sportowa, która wyraża jeden ze współczesnych kierunków rozwoju sztuk walki. Współczesne MMA wywodzi się od organizowanych od lat 20- tych XX wieku brazylijskich turniejów vale tudo oraz sięgających lat 70 -tych japońskich zawodów zwanych kakutougi. Pierwszy oficjalny turniej MMA pod nazwą UFC zorganizowano w 1993 r w Stanach Zjednoczonych. Do najbardziej znanych organizacji o światowym zasięgu należą m.in.UFC, Strikeforce, Bellator, DREAM oraz do 2007 roku PRIDE FC. W Polsce najbardziej znaną federacją jest KSW.
Brazylijskie Ju Jitsu
BJJ to jeden z wielu stylów opartych na japońskim jujutsu, który zaczął się rozwijać w Brazylii na początku XX wieku. Jego twórcami są członkowie rodziny Gracie, którzy pod koniec lat dziewięćdziesiątych XX wieku rozpropagowali go na całym świecie dzięki spektakularnym zwycięstwom odnoszonym w walkach z minimum reguł.
Podstawową cechą bjj jest ukierunkowanie na skuteczność w realnej walce. Efektywność bjj wynika z głęboko przemyślanego systemu punktacji, który odzwierciedla techniki, sytuacje oraz pozycje charakterystyczne dla realnej walki. Podczas treningu bjj uczymy się stosowania takich środków technicznych i takiej strategii walki, które bez większych zmian będzie można wykorzystać podczas każdego starcia.
KICKBOXING
Dyscyplina, w której walczy się stosując zarówno bokserskie ciosy pięścią, jak i kopnięcia. Sport rozwijający w sposób holistyczny umiejętności fizyczne takie jak: siła, szybkość, wytrzymałość, gibkość, poczucie rytmu. Kickboxing jako dyscyplina sportowa powstała w latach 60-tych dzięki Japończykowi – Osamu Noguchi. Bazując na boksie tajskim, wojownik ten udoskonalił metody treningowe, dołączył do ćwiczeń elementy boksu oraz techniki nożne. Została stworzona organizacja oraz przepisy rywalizacji, wtedy też oficjalnie pojawiła się nazwa kickboxing.
KUNG-FU / DJU SU
Dju Su Kung-Fu – ten styl to specyficzny rodzaj samoobrony przeciwko uzbrojonym i nieuzbrojonym przeciwnikom. Pomija się w nim precyzyjne postawy zasadnicze. Charakteryzuje go szybka reakcja obronna i kontratak przeciw najbardziej wyrafinowanym atakom.
CHAN SHAOLIN SI
CHAN – medytacja lub pięść; SHAOLIN – klasztor; SI – góra, miejsce położenia.
Trening w tym stylu to dla początkujących intensywna gimnastyka ogólnorozwojowa oraz podstawy techniczne. Zaawansowani uczą się specjalnych form oddychania i medytacji w wykonaniu skomplikowanych sekwencji technicznych wywodzących się z klasztoru Shaolin. Styl ten charakteryzują określone formy klasyczne (styl wielkiego smoka i małego smoka) oraz ćwiczenia partnerskie.
WING CHUN KUEN
Wing Chun Kuen (Ving Chun; Wing Tsun; Weng Chun itp.) to chiński system walki. Nauczamy systemu wg linii przekazu Mistrza Williama Cheung’a ( bezpośredniego ucznia Mistrza Ip Man’a). Podstawowe zasady Wing Chun Kuen opierają się na trzech elementach: równowaga, struktura i dystans. Podstawowe cechy tej tradycyjnej sztuki walki to prostota i logika zastosowanych technik przeciw silniejszemu przeciwnikowi. Wing Chun Kuen nie jest, ze względu na swój charakter taktyki i stosowanych technik, systemem sportowym. Wszelkie ograniczenia, które umożliwiają bezpieczne korzystanie z technik sportowych, są jednocześnie podstawowymi technikami systemu. Jest to unikalny styl Kung Fu oparty na biomechanice ludzkiego ciała. W Azji Wing Chun Kuen jest systemem podstawowym Oddziałów Specjalnych w wielu krajach. „Starszy brat” izraelskiej Krav Maga.
